Суди вилояти Суғд 
Дар таърих ва тақдири ҳар як миллату давлат саҳифаҳои пурарзиш ва сабақомӯзе ҳастанд, ки аз иқдомҳои созандаю хирадмандона маншаъ гирифта, барои наслҳои имрӯзу фардо ҳамчун чароғи ҳидоят хизмат мекунанд. Бо шарофати ба имзо расидани Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ мардуми кишвар ҳамдигарро бародарвор ба оғӯш кашиданд. Асосгузори сулҳу ваҳдати
Хабарҳо
Ҷумҳурии Тоҷикистон талошҳои худро бар зидди хатарҳои замони имрӯз ҳамчун шарики табии тамоми давлатҳои дунё ҳадафмандона амлӣ намуда, дар ин самт омодагии худро бо андешидани тадбирҳои мушаххас ва муборизаи самарабахш ифода менамояд. Таҳия ва қабули Стратегияи муқовимат ба экстремизм ва терроризм барои солҳои 2021-2025, ки бо фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз
Имрӯзҳо дар қаламрави сайёра мо зуд-зуд бо калимаҳои терроризму экстремизм дучор мешавему ҳодисаҳои нохуш, хунрезӣ, ноадолатӣ, вайронкорӣ ва дигар амалҳои номатлубро пеши назарамон меорем. Дар ҳақиқат, терроризм ва экстремизм имрӯз ҷомеаи ҷаҳониро ба ташвиш гузоштааст. Мо шоҳиди он ҳастем, ки пайваста дар ин ё он гӯшаи олам ҳодисаҳои террористӣ ба қайд гирифта шуда, бо
Аз рӯйдодҳои муқими такдирсози миллати тоҷик хеле солҳо сипарӣ гаштанд. Агар ба таърих назар афканем мебинем, ки барои давлату давлатдориро пеш бурдан ва тараққӣ додан халқ ҳамеша роҳи ваҳдатро пеш гирифтааст. Дар Тоҷикистон ҷанги беамони шаҳрвандӣ ба амал омад, ки он харобӣ, марг ва бесарусомониро ба вуҷуд овард. Хавфи барҳам хӯрдани давлату миллат ба миён […]
Имрӯз мо дар ҷомеае зиндагӣ дорем, ки пур аз тазодҳост. Агар ба дастовардҳои Истиқлолияти миллӣ, ободию осоиштагӣ, сулҳу субот, дастархони пурнозу неъмати мардуми кишвар назар дӯзем, басо бароямон фараҳбахш аст. Ин дастовардҳо инсонро барои ба пеш устуворона қадам ниҳодан илҳом мебахшад. Аммо чӣ хеле, ки изҳор намудем, тазоди чунин дастовардҳо воқеаю ҳодисаҳое аст, ки
Аксарияти аҳолии Тоҷикистонро ҷавонон ташкил медиҳанд, ки онҳо давомдиҳандаи кору фаъолияти насли калонсол, нерӯи созанда ва иқтидори воқеии пешрафти ҷомеа, ояндаи миллат ва давлат мебошанд. Татбиқи босамари сиёсати давлатии ҷавонон аз рӯзҳои нахустини соҳибистиқлолӣ дар меҳвари фаъолияти Ҳукумати Тоҷикистон қарор дорад. Ҷавонон бояд аз ҳама қишрҳои ҷомеа фаъол бошанд,
Мардуми сарбаланди тоҷик, аз ҷумла ҷавонони умедбахши даврони истиқлолият шукргузорӣ аз кишвару сарзамини биҳиштосо, истиқлолияти давлатӣ, пойдории Ваҳдати миллӣ ва шукрона аз фарзанди фарзонаи миллати тоҷик, қаҳрамону сулхофарин, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Ҷаноби Олӣ, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон менамоянд, ки барои ҳар фарзанди диёраш неъматҳои бузурги илоҳиро ҳадя
Аз рӯзи ба имзо расидани «Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризояти миллӣ» дар кишварамон расо 26 сол сипарӣ гардид. Бешак, ин бузургтарин рӯйдоди таърихӣ ва дастоварди миллати сарбаланди мо мебошад. Ин ҳуҷҷати муҳими тақдирсозро «Наҷоти миллат» ном мебаранд. Баҳри ба имзорасии ин ҳуҷҷати нодир хизматҳои пайвастаю беназири Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат,
Дар Ватани азизи мо сулҳу Ваҳдат чун омили сарнавиштсоз, пойдевори ҳастии миллат ва арзиши муқаддаси миллӣ ҷовидона боқӣ мемонад ва чуноне, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид доштаанд, дастоварди бузургтарини мо, ки на танҳо наслҳои имрӯзаи кишвар, балки наслҳои оянда низ бо ифтихор ба
Ваҳдат барои тоҷикону тоҷикистонӣ басо муқаддасу азиз мебошад. Мардуми шарафманди мо қадру манзалати сулҳу ҳамбастагӣ ва ваҳдату амнияти миллиро беҳтар аз дигарон медонанд. Зеро барои расидан ва соҳиб шудан ба ин неъматҳо ранҷу азоб ва мушкилоти зиёдеро таҳаммул намудаанд. Ҳамаамон медонем, ки солҳои ҷанги шаҳрвандӣ чӣ қадар айёми пурфоҷиаву даҳшатбори таърихӣ барои